Jako podróżnik często wędrowałem w różne zakątki świata, jednak to miejsce zwane przez tutejszą ludność Dębowym Zagajnikiem, było dla mnie jednym z najpiękniejszych. Był środek dnia, ludność pracowała jeszcze na polach. Postanowiłem zahaczyć właśnie o to miejsce, podczas swojej podróży. Dębowy Zagajnik wydawał się opustoszały, jednak po głębszych oględzinach stwierdziłem, iż ktoś również poszukujący chłodu zawędrował pod ogromne dęby, aby spocząć. Nie wiedząc kto to, przygotowałem katanę zwisającą na moich plecach i usiadłem w cieniu jednego z najstarszych dębów.

Spokojnym głosem odpowiedziałem - Tak to prawda, szukam cienia, bo długa jeszcze droga przede mną, chwila odpoczynku jeszcze nikomu nie zaszkodziła - wbiłem swoją katanę przed siebie i przejrzałem się w niej - Mhm nie wyglądasz najlepiej- zwróciłem się do zacnej broni. Po chwili szukania dłonią po podłożu, uniosłem kawałek dużego kamienia, którym zacząłem ostrzyć piękne lśniące ostrze, była to katana wręcz królewska, która otrzymałem od swojego ojca, przed wyruszeniem w poszukiwanie szczęścia. Słońce przygrzewało mocno, postanowiłem ściągnąć koszulę ukazując dobrze zbudowaną klatkę, czułem się tutaj dobrze, gdyby nie moja misja, zostałbym tutaj na zawsze. -Przepraszam, za ciekawość, czy mieszkasz tutaj, czy może tak jak ja podróżujesz ? - zwróciłem się do nieznajomego.

- Jak to mówią kobiety i broni się nie pożycza, jeśli chodzi jedynie o przyjrzenie się, to proszę bardzo - spokojnie wyciągnąłem katanę z ziemi i wbiłem dalej w skierowaną w stronę nieznanego człowieka. Spokojnie oparłem się o drzewo i patrzyłem na chmury, które spokojnie płynęły na niebie, wszystko się sprawdzało, trafiłem do prawdziwego raju, czułem się tutaj świetnie, jednak niedługo czas było wyruszać w dalszą drogę. Byłem ospały, przebywanie w tym miejscu bardzo rozleniwiło mnie i sprawiło, że nie miałem sił na więcej przygód tego dnia, jednak miałem swoje zadanie.

- Strzał w dziesiątkę, to prawda mój ociec wręczył mi tą broń kiedy wyruszyłem w podróż - ożywiwszy się wytłumaczyłem nieznanemu człowiekowi pochodzenie broni. Podniosłem się z miejsca i zacząłem się kręcić po Dębowym Zagajniku rozglądając się za najlepszą drogą, to zaczęcia kolejnej wyprawy.

- W zasadzie masz rację, jednak rozglądam się na przyszłość, aby spokojnie móc udać się w dalszą drogę - odpowiedziałem spokojnym tonem, po czym usiadłem w tym samym miejscu, biorąc swoją katanę i zacząwszy ponownie o nią dbać. Spokojnie czekałem, aż pogoda się uspokoi, przymknąłem oczy i marzyłem o tym co miało się stać w dalszej podróży, otworzyłem swój plecak i wyciągnąłem bukłak z wodą po napojeniu się, zapytałem - może łyka ? -

- Prawda, ptaki są naprawdę silne pomimo tego, że ich ciało bardzo je ogranicza, to naprawdę piękne - odpowiedziałem uśmiechając się spokojnie.

- Mam o wiele większe ambicja, aniżeli siedzenie na garnuszku swojego ojca, idę w stronę przygody, a dokładniej legendy, która głosi, iż kto zabije legendarnego złotego olbrzyma, ten otrzyma niewyobrażalną wręcz moc i to właśnie jest mój cel, jeszcze bardzo długo droga przede mną- Spokojnie opowiedziałem nieznajomemu o tym co prowadzi mnie w świat. - A ty co robisz, czy masz jakiś cel w życiu ? -zapytałem się ruszając lekkim wąsikiem.