- Nie, to akurat mogę tobie zapewnić. Chciałem tylko pogadać, chociaż dziwiło mnie że nagle tu zawitałeś. Na pewno niczego nie pamiętasz? - spytał tonem wyrażającym pełne zdziwienie.

Poważnie się zastanowił i odrzekł z uśmiechem goszczącym na twarzy - Owszem. Potrzeba mi kogoś w rodzaju osobistego posłańca. Będziesz po prostu przekazywał różne dokumenty i inne takie określonym osobom. I jak? Czy zgadzasz się na to?

- Mieszkaniem się nie bój. W Twierdzy jest mnóstwo wolnych komnat, możesz którąś z nich objąć. Co się jednak tyczy pracy. Mam dla ciebie pierwsze zadanie. - coś nagreźdał, nakreślił na zwoju pergaminu, po czym przybił to swoją pieczęcią, na dodatek wziąłem jeszcze kawałek kartki i na niej również coś napisał, po czym oddał je faunowi, następnie wręczył mu sakwę wypełnioną złotem o wartości 6000 dukatów - Zrekrutuj dla mnie 400 najemników i poprzedzielaj ich do określonych miejsc pracy. Wszystko masz wypisane na tamtej kartce.

Wszedł powoli do komnaty Cesarza, utykał na jedną nogę, i wspierał się na Sunako. Gdy zapukał, wszedł powoli i cicho, widział wychodzącego z komnaty Fauna, przypuszczał, że Cesarz nie śpi i przyjmie go.
Gdy wszedł powiedział, kłaniając się
-Witaj Cesarzu, znów się spotykamy. Leży mi na sercu los Cesarstwa, ale chciałbym to pogodzić również z czymś co jest dla mnie równie ważne- w tej chwili zerknął na Sunako dając wyraźny sygnał, co czuje.
Spojrzał w kierunku Cesarza.
-Chciałbym z Tobą Panie porozmawiać o Cesarstwie i tym jak mogę pomóc. Jednak pierwsze chciałbym się zregenerować, wyleczyć- rzekł z uśmiechem.

Dares o mało co nie oniemiał. Szczęście i ulgę jaką poczuł na ich widok nie dało się wyrazić w słowach.
- Wan! Sun! - krzyknął z radością, po czym podbiegł do nich i każde przyjaźnie uściskał. Następnie przemówił, pierwsze swe słowa skierował do Wana - Co się stało? Słyszałem, że spłonąłeś chcąc zagrodzić drogę Creigom. Jak ci się udało przeżyć? Będziesz musiał wszystko opowiedzieć - powiedział z zachwytem, później skierował się do Sunako - Ostatnio chyba widzieliśmy się kiedy Creigowie zajęli Miasto Elfów.

Faun nawet nie pukając, co doskonale wiedział, że oznacza złe wychowanie, ale dobrze znał Dares'a, więc sądził, że mu wybaczy, wszedł do gabinetu cesarza. Zobaczył tam oprócz wspomnianego władcy także jakiegoś innego człowieka i jakąś elfkę. Nie zwracał jednak na nich uwagi, tylko rzekł:
- Wypełniłem już swoje zadanie. Co teraz?

Faun spojrzał na tamtą dwójkę i odpowiedział tylko służbowe:
- Tak jest- następnie wyszedł z komnaty prowadząc tamtych za sobą.