ImiĂŞ: Vatras
Wiek: 19
Rasa: CzÂłowiek
Profesja: Wojownik
Dukaty: 10 dukatĂłw
UmiejĂŞtnoÂści: Polowanie (N)
Ekwipunek: Miecz, KoÂłczan, ÂŁuk

Charakter: Zdecydowanie z³y. Przez wiele lat ¿yj¹c w odosobnieniu niczym zwierze nie znaj¹c podstaw moralnoœci kierowa³ siê jedyn¹ zasad¹ "zabijaj, lub zostaniesz zabity". Zawsze zachowuj¹cy czujnoœÌ i inteligêtny, nie mówi wiele i tylko jeœli zachodzi taka potrzeba co czyni go tajemniczym i pod ka¿dym wzglêdem mrocznym. Nie bywa skory do zawierania przyjaŸni jeœli nie ma w tym jakiegoœ w³asnego celu, potrafi byÌ okrótny i zwierzêco bezlitosny dla wrogów.

Wygl¹d: Czarnow³osy mêrzczyzna o równie czarnych oczach spotêgowanych doœÌ blad¹ cer¹, œredni wzrost adekwatny do wieku. DoœÌ dobrze zbudowany choÌ z zewn¹trz pozornie lichej postury. Na twarzy o delikatnych rysach ¿adko goœci uœmiech co czyni go jeszcze bardziej mrocznym.

Historia: Bior¹c pod uwagê czasy obecne pocz¹tek historii rozpocz¹³ siê dawno temu... Piêkny pe³en s³oùca dzieù wi³ siê okrywaj¹c cieniem jeden z g³ównych traktów biegn¹cych przez bezkresn¹ Smocz¹ Puszczê, kilka wozów kupieckich ci¹gnê³o niewielkim taborem przez pe³en pomimo s³oùca mroczny las, a w³aœciwie morze drzew które potrafi³y osi¹gaÌ olbrzymie rozmiary i ci¹gn¹Ì siê bez koùca. Kupiec imieniem Herbert siedz¹c na pierwszym w sznurze wozów wioz¹cych masy tego co mo¿na sprzedaÌ na targach cicho nad czymœ kontemplowa³. Jego ¿ona wraz z ma³ym synkiem zajmowali ostatni z wozów w tym orszaku. Nagle potêrzne drzewo przy drodze pad³o odcinaj¹c dalsz¹ drogê przejazdu a z obu stron traktu wy³oni³y siê przybrane w ³achmany postacie szyj¹ce z ³uków. Stary kupiec od razu zerwa³ siê by dotrzeÌ do ostatniego wozu gdzie przebywa³a jego ¿ona wraz z synkiem, po chwili przy jednym z wozów le¿a³ martwy Herbert z strza³¹ wpit¹ w plecy. Kobieta pozostawiona sama sobie odwarzy³a siê na najgorsze, wybiegaj¹c z wozu ruszy³a w g³¹b puszczy. Kilku spoœród bandytów ruszy³o jej œladem, po pewnym czasie w koùcu uda³o im siê dopaœÌ kobietê najpierw gwa³c¹c a nastêpnie zabijaj¹c bez litoœci. Dzieciaka porzucili na pewn¹ œmierÌ w puszczy pe³nej œmierci, o dziwo ma³ego znalaz³a wilczyca przyjmuj¹c jako swoje m³ode i tako¿ chowaj¹c w stadzie. Minê³o 10 lat a ch³opak rós³ wœród wilków poluj¹c i ¿ywi¹c siê za nimi. Pewien dzieù przes¹dzi³ o losie ch³opaka, w czasie jednego z polowaù watacha natknê³a siê na niedŸwiedzia, wielkiego silnego o czarnej maœci, wiêkszoœÌ uciek³a od razu nie widz¹c szansy wygranej lecz ch³opak wraz z dwoma innymi odwarzy³ siê zaatakowaÌ co spotka³o siê z rozszarpaniem wilków przez owe bydle. Ch³opak o dziwo po raz kolejny cudem prze¿y³ trac¹c przytomnoœÌ, znalaz³ go myœliwy poluj¹cy w okolicznych lasach i przygarn¹³ jako syna. Nada³ mu imiê Vatras co oznaczaÌ mia³o "Wilk", tak ono brzmia³o w prastarej mowie elfów. W koùcu po wielu doœwiadczeniach Vatras dorós³ tak jak zosta³ ukszta³towany przez ¿ycie, stary myœliwy nauczy³ go wszystkiego co sam by³ w stanie posi¹œÌ. Nadszed³ dzieù gdy starzec zmar³ a Vatras nie móg³ wytrzymaÌ w puszczy która by³a ju¿ ca³ym jego ¿yciem, wybra³ inn¹ drogê, chcia³ polowaÌ jak dawniej i zabijaÌ równych sobie... ludzi.

Ostatnio edytowany przez Vatras (2012-10-07 12:12:15)