- Faktycznie nie jest, ale kości nie bolą aż tak bardzo. - uśmiechnął się lekko, rozejrzał dookoła, po chwili znowu spojrzał na drzewo znajdujące się nad nim. - Czyli leżymy, tak? - zaśmiał się cicho, chwilę poobserwował piękne liście drzewa, a następnie Jego wzrok wrócił z powrotem na Konan.

Rozglądał się dookoła bez najmniejszego celu, oglądał naturę, starał obserwować się każdy szczegół. Po chwili odwrócił się w stronę Konan. - W tym momencie raczej tak, a przez resztę dnia co planujemy? - uśmiechnął się lekko patrząc Jej prosto w oczy, równocześnie wsłuchiwał się w powiew wiatru i szum liści drzewa, dzień zapowiadał się pięknie.

- Szczerze mówiąc jest mi wszystko jedno, czy tutaj zostaniemy leżąc i rozmawiając, czy przejdziemy się gdzieś idąc i rozmawiając. - uśmiechnął się lekko, nabrał powietrza do płuc i podniósł z ziemi, wypuścił powietrze z płuc i otrzepał się z kurzu. - Więc idziemy czy zostajemy? - spojrzał na Konan.

Rozejrzał się dookoła pustka, chwilowo stojąc przed drzewem spoglądał na jego liście, poruszane na niewielkim wietrze, odwrócił się w stronę Konan wysuwając do Niej lewą rękę. - No to chodźmy.

Ponownie rozejrzał się dookoła, tym razem już ostatni raz. Spojrzał na konia Elfki, po chwili na Konan i ruszył wolnym krokiem kierując się do Smoczej Puszczy.

Nastała noc, gdy Ali Baba przygalopowała na wielkie pole. Albo raczej łąkę. Mocny granatowy odcień nieba psuły tylko gwiazdy i Księżyc w pełni. Nieopodal w lesie słychać było wycie wilków i wilkołaków.
Ali Baba stała na środku placu i rozglądała się wokoło. Lewą tylną nogę miała podkurczoną i cały ciężar opierał się na prawej tylnej nodze i dwóch przednich. Prawą,m zgiętą rękę trzymała lekko zaciśniętą przy sobie, na wysokości tarczycy.
Stała chwilę w blasku Księżyca, a jej jasna maść jeszcze bardziej ją rozjaśniała. Patrzyła wprost na satelitę w pełni. Księżyc, był jej przewodnikiem ale nadal rozmyślała, w którym kierunku ma teraz iść.