Idąc do Zbrojowni przeszedłem koło tej parki i ... Nioch nioch - Wie pan co Panie Groźny rycerzu nie wiem jak pan uważa ale ja dosłownie czuję ze przydała by się panu kąpiel- (Heh jestem samobójcą -pomyślałem) A Przed niebieskowłosą elficzką ukłoniłem się i rzekłem -Quel re . Lle naa vanima .Mani naa essa en lle? - (heh może się teraz dowiem jak ma na imię - pomyślałem).

-Zaczekaj panie, muszę jeszcze coś zrobić.-powiedziałam zabierając mu swoją dłoń.Chwyciłam swoje sztylety i podciągnęłam sukienkę do góry.Nie obchodziło mnie że Wanwur na mnie patrzył.Zapięłam je na udach.
-To na takich jak ona.-zaśmiałam się patrząc w stronę chłopaka.Chwyciłam go za rękę.
-Teraz możemy iść.-powiedziałam uśmiechając się.

Dalej ignorując Balthazara ruszyłem do przodu, trzymając Sunako jeszcze mocniej za dłoń
-Piękne uda- szepnąłem Sunako gdy już byłem dalej od Balthazara..

Cała się zarumieniłam.
-D-dziękuję panie.-wyjąkałam.Złapałam głęboki oddech.Spuściłam głowę.Przyznać mu się, czy nie?W końcu zebrałam w sobie dość dużo odwagi.
-I proszę nie mów do mnie po elficku, bo w tym języku znam tylko zaklęcia...-wyszeptałam-Nawet nie wiem co oznaczają słowa które wymawiam.A to dlatego że wychowali mnie ludzie...
Bałam się jego reakcji.

Uśmiechnęła się ciepło.
- Nawet dobrze, tylko krótko. - zastanawiała się przez chwilę - Z miłą chęcią coś bym zjadła. Przecież trzeba, by nie być na polowaniu głodnym. -  znowu usłyszała głos tego człowieka. Wstała szybko. - Przepraszanie nic nie da i nie krzycz na całe pole, miej jakiś szacunek dla innych. - powiedziała spokojnie.

- Cóż, Ja akurat nie jestem głodny, nie w tym sensie. - Uśmiechnąłem się w stronę Konan, podniosłem z ziemi i otrzepałem z kurzu. Nagle można było ujrzeć, że moja skóra jakby wyschła, a ja upadłem na ziemię podpierając się rękami. Pomimo próby podniesienia się z ziemi, nie udało się, wszelkie kolejne próby były daremne. Po chwili zacząłem kaszleć spoglądając na innych dookoła.

- Nic poważnego, bynajmniej tak mi się wydaje. - Położyłem się na ziemi, lekko skulony. Oczy przymykały mi się, nie było w nich tego blasku, który można było dostrzec wcześniej, skóra coraz bardziej schła. Leżałem kręcąc się z boka na bok.

- Mogłabyś, ale nie życzę sobie tego. To minie, niedługo minie. Nie martw się o mnie, to nie jest pierwszy raz. - zacisnąłem pięści, na mojej twarzy pojawiło się niezadowolenie, a kły wysunęły się z ust. Uniosłem się z ziemi, z bólu uderzyłem w ziemię ręką, po chwili znowu upadłem na brzuch, kły wystawały mi z ust, a oczy miałem zamknięte.