- Może się zdrzemniesz? Zaczyna się robić dość późno. - otworzył oczy spoglądając na Konan. - Jutro przed nami cały dzień, nie chcę żebyś chodziła zmęczona i śpiąca. - Przybliżył się do Konan obejmując Ją. Przechylił głowę całując Ją w kącik ust. - Odpocznij, a rano wrzucę Cie do wody. - uśmiechnął się szyderczo w stronę elfki.

Wciąż spoglądał na niebo obserwując jak chmury swobodnie się po nim poruszają, spojrzał na wodospad, a następnie na oczko. - To jak, dziś Cie tu wrzucamy? Czy szukamy jakiejś rzeczki? - zaśmiał się cicho i spojrzał na Konan uśmiechając się szeroko.

- Jak wolisz, to możemy iść nad morze i tam Cie wrzucić. - uśmiechnął się szeroko spoglądając w Jej oczy. - Faktycznie, zrobiło się cieplej, ale to dobrze. Akurat woda będzie ciepła i nie zmarzniesz mi tam. - zaśmiał się cicho spoglądając na niebo, a po chwili Jego wzrok powrócił na Konan. - To jak? Tutaj Cie topimy, czy jednak wolisz zrobić to nad morzem? - uśmiechnął się spoglądając w Jej oczy.

- Długi czas leżymy już tutaj, chyba około trzech dni, a poza tym tutaj może być płytko, lepiej Cie potopić w morzu. - uśmiechnął się szeroko, tuląc mocniej Konan. - Więc jak? Idziemy Cie wrzucić do wody nad morzem? - zaśmiał się cicho wciąż się uśmiechając. - Tylko nie wiem czy Ty się tam naprawdę nie utopisz.

Ostatnio edytowany przez Raytlion (2012-08-03 13:10:09)

Uniósł się z ziemi i otrzepał z kurzu uśmiechając się w stronę Konan. - Faktycznie, ale Ja umiem i w razie potrzeby wskoczę do wody, żeby Cie wyciągnąć, a potem zrobić usta, usta. - zaśmiał się cicho, uśmiechając się szerzej. Wyciągnął lewą rękę w stronę Konan. - No to jak, idziemy?

- Jednak.. - stanął po chwili jak wryty. - Konan, wiesz co? Przyszło mi do głowy, że musimy się rozstać. - uśmiech kompletnie zszedł z Jego twarzy, a On dodał po chwili. - Kocham Cie i nie chcę, żeby coś Ci się stało, pewnie zauważyłaś że głód doskwiera mi coraz częściej i mocniej. Pewnej nocy mogę Ci coś zrobić, a tego naprawdę nie chcę. Nie zrozum mnie źle, jesteś dla mnie najcenniejszym skarbem na całej ziemi, ale Nasz związek chyba nie ma szans. - puścił rękę Konan siadając na ziemi.

Przyglądał się temu co robi Konan, od czasu do czasu spoglądając na niebo, położył się na ziemi i spojrzał na gwiazdy. - I co ja teraz zrobię? Może czas to zakończyć? - mówiąc to położył rękę na jednym ze swoich sztyletów, przechylił głowę do tyłu spoglądając na Konan. - Naprawdę tego nie chcę, ale zrozum to przez to, że mi na Tobie zależy. - krzyknął w Jej stronę, wyjął sztylet zza pasa i przyłożył sobie do klatki piersiowej oczekując odpowiedzi od Elfki. - To są nasze ostatnie chwile. - wyszeptał cicho.

- Nie płacz. - uśmiechnął się szeroko w Jej stronę. Ręce cały czas mu drżały, po chwili puścił sztylet, spoglądając na niebo. - Nie potrafię od tak rozstać się z tym światem, zbyt wiele do Ciebie czuję. - uśmiechnął się szerzej. - Otrzyj łzy, szkoda że tak się to skończy, myślałem że będziemy razem szczęśliwi, ale jak widać moja natura na to nie pozwala. - uśmiech zszedł mu z twarzy, a On ponownie spojrzał na Konan.